DE LES VAN DE VIJGENBOOM

Als mijn moeder een boek las, begon ze altijd met de laatste bladzijde. Ze wilde graag weten hoe het boek afliep alvorens het te lezen. Vanmorgen lezen we het laatste gedeelte van het Marcus-evangelie. Daarin worden verschrikkelijke dingen voorspeld. Als mijn moeder met die bladzijde begonnen zou zijn, had ze het Marcus-evangelie waarschijnlijk voortijdig aan de kant gelegd. Ze zou niet eens aan het verhaal begonnen zijn! Maar het evangelie zou geen "Blijde Boodschap" zijn, als er geen sprake zou zijn van een happy end! Wat blijft er over, als alles vergaat, de bloemen zijn uitgebloeid, de bladeren van de bomen gevallen, de doden op Allerzielen herdacht? Wat blijft er nog van deze wereld, van ons zelf, over? Wat blijft er over, als de zon uitdooft en de maan niet meer schijnt en als de sterren van de hemel vallen?

Nog steeds heeft de duisternis veel kansen in ons leven en in het leven van de wereld. En met een biertje in de ene en een sigaar in de andere hand genieten van de TV-film "de laatste dagen van onze planeet?" Waar kijken we dan eigenlijk naar? "De klok staat op 5 voor 12" hoor je mensen zeggen. Lucht-, bodem- en watervervuiling zijn werkelijkheden waar je niet langs kunt. De ozonlaag vertoont een gat zo groot als het hele gebied van de voormalige Sovjet-Unie! Oorlogen, conflicten en natuurrampen en terroristische aanslagen zijn ons dagelijks brood. We schrikken er nog nauwelijks van op. We zijn bang voor dood en ondergang. Dat zit ons als het ware ingebakken. Toch vormt de dood vaak de kern van onze ontspanning. Op de televisie sneuvelen heel wat mensen in de zoveelste oorlogsfilm. Zelfs bij de Tv-serie Baantjer ontkom je er niet aan! En niet alleen spelen circusartiesten hoog in de nok van de tent hun spel, dat je kunt doodvallen voor een cent. In onze dromen scheppen we mensen van zes miljoen, omdat wij onszelf vaak niet eens een stuiver waard voelen.

Dat spel met de dood is een harde realiteit. Wat heeft er zich in de vorige eeuw afgespeeld in Europa? Een golf van wreedheid dreef zes miljoen mensen de gaskamers in en kostte twintig miljoen mensen het leven. Waar grote negatieve krachten in mensen zich op grote schaal verbinden, staat het einde van de wereld voor de deur. De toekomst van de wereld ligt blijkbaar ook in onze handen. Het evangelie schildert de ondergang van de wereld in beelden uit de tijd van Jezus. Zo zal de zon worden gedoofd en de sterren zullen als rijpe vruchten van de hemel vallen. Geen steen zal op de andere blijven liggen. Tegenwoordig zouden we ándere beelden gebruiken. Maar ze hebben dit gemeen: God zal te midden van de puinhopen een nieuw bestaan optrekken. En daar mogen we ons vandaag al voor inzetten!

Het evangelie van vanmorgen lijkt niet bij een feest te passen. Maar ik zei het u al: Evangelie betekent "Blijde Boodschap". God draagt ons leven, ook in bittere tijden. Zoals een nachtegaal de mooiste liederen zingt in de nacht, zo zingen christenen liederen van hoop, bij het afscheid van een dode, bij het graf van een dierbare. Elk weekend zingen onze koren tegen de verdrukking in liederen van de hoop. "Kijk naar de vijgenboom", zegt Jezus. De vijgenboom is in Israël de enige boom die zijn bladeren verliest, maar in de lente in één nacht weer volop in blad staat. Daarom is de vijgenboom in de Schrift 't symbool geworden van het nieuwe frisse leven. Mensen, houdt moed, want de winter gaat voorbij! Als je terechtgekomen bent in de winter van je leven, blijf dan liederen zingen, liederen van hoop, liederen van verwachting, liederen van liefde.

Martin Luther King hebben ze ooit gevraagd: "Wat zou je dan, als je wist dat morgen de wereld zou vergaan?" Zijn antwoord was vol ongekende kracht, toen hij zei: "Ik zou vandaag nog 'n boompje planten! Een boom van hoop, in de zekerheid dat God zijn Schepping in zijn hand houdt en dat het leven onverwoestbaar zal zegevieren. Probeer in de duisternis van het bestaan niet alleen uit te zien naar 'n lichtpunt, maar probeer zelf 'n bron van licht te zijn! Gevoed met de gekruide woorden van de profeten. En zelfs als onze aardse tent zal worden afgebroken, zullen wij worden opgenomen in Gods woning. Sinds mensenheugenis is er leed, nood en angst, maar steeds bloeit de vijgenboom, als een verwijzing naar hem die komen gaat: Jezus Messias.

© Pater Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor-deken H.Augustinus-Buitenveldert