IK WEET IETS GOED VAN JOU

Als ik mijn kleine nichtjes achter in de auto heb zitten en de rit iets te lang duurt, dan spelen we altijd hetzelfde spelletje. Het heet: "Zoek de fout!" Ik vertel dan een verhaal dat altijd hetzelfde is. Het begint zo: "Er was eens een klein meisje van 85 jaar..." "Fout" klinkt 't achter uit de wagen als uit één mond. "Waarom is het fout?" "omdat een meisje geen 85 kan zijn!" Dan gaat het verhaal verder: "Dat meisje heette Peter". Weer een geschreeuw achter in de wagen. "Wat is er fout?" vraag ik. "Een meisje heet geen Peter maar Petra!" "O ja",zeg ik dan. "En het meisje stapte op haar fiets en deed het raampje dicht". Weer een gebulder achterin, want op een fiets zit toch geen raampje!

Zoek de fout! Ik realiseer me dat wij allemaal dat spelletje graag spelen. Ook als we volwassen zijn. Iemand van ons gaat de fout in en wij als omstanders schreeuwen: "Fout! Je bent de fout in gegaan!" Soms zijn we zelf het slachtoffer. Dan maken we een fout en iedereen om je heen staat te schreeuwen en te joelen.

Ik denk dat God dat spelletje nooit speelt. Want Hij zoekt niet naar de fouten van mensen, maar naar de goede kanten. Natuurlijk weet ook Hij dat wij geen lieverdjes zijn, maar Hij spreekt ons altijd aan in onze sterke kanten. Als we iemand voortdurend op zijn fouten wijzen, is hij op het laatst nergens meer toe in staat. Als iemand de voorpagina van alle kranten terechtkomt, vanwege 'n schandaal, vergeten we gemakshalve maar wat hij voor mensen heeft betekend! De balans mag wat ons betreft bij een andere altijd negatief doorslaan.

God is groter dan ons hart en Hij weet alles. Jezus is in zijn voetspoor gegaan. Hij haalde mensen weer in de kring die door hun fout gedrag waren afgeschreven. Hij sprak met de vrouw bij de bron en de leerlingen begrijpen er niets van: "Weet Hij niet met wie Hij praat?" En de tollenaar Zacheus mag van Hem uit de boom komen. En opnieuw schudden omstanders meewarig hun hoofd en gaan teleurgesteld naar huis. Sinds Jezus hebben wij maar weinig geleerd, want wat ons betreft kan menigeen de boom in!

Ook de leerlingen hebben maar weinig van Jezus begrepen. Jezus heeft het over "zeven maal zeventig maal vergeven". Hij zegt: "Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen!" Dat is voor de leerlingen teveel. Hier staan ze aan de grenzen van hun mogelijkheden. Daarom vragen ze: "Heer, geef ons meer geloof!" Het gaat hier niet om geloofswaarheden, maar om een ommekeer, om een totaal vernieuwde levenswijze.

Wat is geloven? Het is moeilijk om een definitie van geloven te geven. Jezus omschrijft het antwoord in 'n parabel. Hij spreekt over het verplaatsen van een moerbeiboom. Een moerbeiboom kan erg oud worden, tot 600 jaar! Hij kan het uithouden in dorstige grond, omdat hij diepe en wijdvertakte wortels heeft. Zoals aan de moerbeiboom beveelt God de mens: maak je wortels los. Geloven is je wortels losmaken! Een boom kan dat niet uit eigen kracht, een mens ook niet! De mens zit diep geworteld in de maatschappij waarin hij leeft. De mens is geworteld, meer dan hij zich bewust is, in de consumptie-maatschappij, in vooroordelen, in de afwijzing van anderen. Geloven betekent dat je je door God laat ontwortelen. "Maak je los", zegt Jezus. Dat is de negatieve kant. Maar positief: "Plant je in zee!" Water is de oorsprong van alle leven. Dat weet elke tuinman. De zee is het beeld van de machtige en geweldige God. De mens sterft niet aan zijn ontworteling, als hij in God en vanuit God leeft.

Was ons geloof maar zo groot als een mosterdzaadje! Jezus heeft de oorlogen niet gestopt. Hij heeft de woestijn de woestijn gelaten. Hij heeft geen eind gemaakt aan alle ziekte en dood. Hij heeft geen goudstukken laten regenen in de Derde Wereld. Die wonderen heeft Hij aan ons overgelaten! En dat lukt alleen als wij ons laten ontwortelen uit deze wereld en ons storten in de zee van Gods liefde.

Als ik goed ben voor de ander, is God goed voor mij. Het lijkt een gezond uitgangspunt. Maar God is geen handelspartner. Mensen mogen God geen eisen stellen. God is de mens niets schuldig. Wij mensen hebben alles aan Hem te danken: gezondheid, onze talenten, ons leven. Geloven is een gave van God. We kunnen er alleen maar om vragen. Het is puur genade. Het leven ook trouwens!

Waar geleerde mensen hun leven lang naar zoeken, is 2000 jaar geleden een stel ongeletterde vissers in de schoot gevallen. Als wij het zouden aandurven om ons te ontwortelen, zouden we ons mogen nestelen in de liefde van God. Het gaat dan om een wereld die zich niet laat uitdrukken in termen van geld en carrière, maar in "geloof, vertrouwen, hopen en liefhebben".

Wij zijn voortdurend op zoek naar de fouten van anderen. Uit die grond moeten wij ons losmaken en op zoek gaan naar wat ons aan God en aan elkaar bindt. Waar vriendschap heerst en liefde, daar is God. En alleen in Gods liefde vinden wij een zee van geluk. Niet onze eigen bestaansgrond, maar Gods liefde en het "ik weet iets goeds van jou!" vormen de bouwstenen voor een nieuwe wereld die steeds meer mag uitgroeien tot Gods wereld.

© Pater Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor van de H.Augustinus
Amsterdam-Buitenveldert