KOMT ALLEN TOT MIJ DIE BELAST EN BELADEN ZIJTDe vakantieperiode breekt weer aan. Velen van ons verlangen naar ontspanning en rust. Rust is een woord dat we verbinden met een lang weekend, met vakantie en met uitslapen. Maar komen we dan echt tot rust? Komen we wel tot rust in de lange files? Komen we wel tot rust aan de rumoerige en overvolle stranden met hun schetterende transistorradio's of op afgeladen kampeerterreinen? Kunnen we alleen nog maar rust verwachten na ons pensioen? Maar ik weet dat veel gepensioneerden het drukker hebben dan ooit tevoren! Het evangelie geeft vermoeide mensen een advies. "Komt allen tot Mij die belast en beladen zijt, Ik zal u verlichting schenken", zegt Jezus. Maar direct daarachter zegt Hij: "Neem mijn juk op en volg Mij!" U weet dat een juk bedoeld is om zware lasten te dragen. Maar waarom zouden wie zware lasten op onze schouders nemen? De tijdgenoten van Jezus wisten wat hij met dat juk bedoelde. Waren de wetten langzamerhand geen ondraagbaar juk geworden? Wetten die bedoeld waren om het leven wat overzichtelijker en lichter te maken, waren omgebogen tot ondraaglijke lasten. Velen dreigden er aan onder door te gaan. Jezus zegt: "Hun lasten neem Ik over!" Maar een leven zonder juk belooft Hij ons niet. Niet de wetten maken mensen vrij, maar de onderlinge liefde. Verdriet en pijn kun je sámen dragen. Als we elkaars lasten dragen, zal niemand onder zijn last bezwijken. Als we broederlijk en zusterlijk delen, behoort honger en dorst voorgoed tot het verleden. Want gedeelde last is een halve last. In de taal van deze tijd: blijf toch met je handen van mensen af die moeten leven van het bestaansminimum. Maak de lasten toch niet zwaarder dan ze zijn. Wees solidair met de baanlozen, gehandicapten, bejaarden en invaliden. Als we dat juk sámen dragen, zal de last veel lichter worden. Alleen zó kunnen wij onze zorgen dragen. Dan hoeven we wat minder te vrezen voor een hartinfarct. Paulus zei tot de Galaten: "Laat u niet opnieuw het slavenjuk opleggen en houdt stand." (Galaten 5:1) Stel je niet zo hard op in het leven. Je hebt geen eelt op je ziel nodig. Want als je eelt hebt, dan hou je geen rekening met de groei van mensen. Waarom zijn onze systemen zo hard en meedogenloos? Waarom halen ideologieën ons telkens weer onderuit? Waarom is onze zakenwereld zo hard? Waarom drukken economische wetten de menselijke vrijheid plat? Waarom is de politiek zo geslepen en hard? Waarom gaan er nog steeds mensen onder kerkelijke wetten en systemen door? “Mijn juk is zacht en mijn last is licht”, horen we Jezus vanmorgen zeggen. Zachtheid en mildheid hebben iets te maken met zoetigheid, zeggen we. Dan ben je een sulletje, die met zich laat sollen, maar met zich laat doen. Zoals de Zoete-Lieve-Jezus-plaatjes van vroeger: sentimenteel, zoetelijk, lieflijk, los van elke werkelijkheid. Jezus ís zachtmoedig en nederig van hart. Maar dat betekent niet dat Hij niet van optreden wist. Op 12 jarige leeftijd koos Hij in de tempel al voor zijn Vader in de hemel. De kooplui ranselde Hij de tempel uit, omdat ze de plaats van zijn Vader onteerde. Hij schold Petrus uit voor "Satan", toen deze de smalle weg wilde verlaten. Joodse leiders tuchtigde Hij met ontmaskerende woorden. Opkomen voor je principes, voor een betere en rechtvaardiger wereld, vraagt niet om halfzacht gedoe. Het vraagt om fier en ferm optreden, desnoods tegen de verdrukking in! Niet om daar zelf beter van te worden, niet om eigen macht en aanzien. Geen scheiding tussen wat we op zondag in de kerk belijden en wat we op maandag doen. Niet als een brave huisvader of huismoeder je kind teder op je schouders nemen en op maandag op het werk de beul uithangen en je grenzen te buiten gaan. “Komt allen die belast en beladen zijt. Neem mijn juk op en volg mij”, zegt Jezus. Hoe maak je de woorden van vandaag morgen concreet? In de samenwerkende parochies van Amstelland is een nieuw initiatief aan het ontstaan. Er wordt een “Gideonsbende” opgericht. Wat is dat nu weer zult u zeggen. De Gideonsbende bestaat al enkele jaren op verschillende plaatsen in ons land. Zij bestaat uit een groep mensen die interactief met elkaar in verbind staan. Zij doen een beroep op elkaar als iemand zorg nodig heeft, als er strijd gevoerd moet worden, om situaties te verbeteren, als overmacht en verdriet ons overkomt. Alle acties bewegen zich op het gebied van kerk en samenleving, en zijn altijd éénmalig. Beschouw het als een soort diaconale marktplaats voor kortdurende klusjes, Een vijftal voorbeelden vindt u straks in de nieuwe aflevering van ons parochieblad. Daar staat ook het e-mailadres waarmee u contact kunt opnemen De naam Gideonsbende is een Bijbels woord, vrij naar Richteren 7:1-8. Het betreft een kleine groep van uitgelezen strijders (commando’s ). In het dagelijks taalgebruik gaat het om een kleine groep koplopers, vernieuwers. En een actie als deze sluit schitterend aan bij het evangelie van vandaag. Dat ook wij in Jezus naam mogen roepen: “Komt allen tot mij die belast en beladen zijt en ik zal u verkwikking schenken”. Dat is elkaars lasten verlichten en niet blijven leven van mooie woorden alleen. Diaconie is één van de pijlers van ons christelijk geloof. En we weten het intussen: “Een kerk die niet dient, dient nergens voor!”. Diaconie komt van het Griekse woord “Diakosune) en betekent “gerechtigheid”. God, de mensen om je heen, ver weg en dicht bij, tot hun recht laten komen. En dan kom je ook zelf (bij God) terecht! Jezus wist er van mee te praten en deed er wat aan! Niet via ingewikkelde theorieën, maar heel praktisch, door voortdurend op zoek te gaan naar mensen die Hem nodig hadden. Zo bracht Hij mensen die Hij ontmoette weer terug in de kring. En wij? Bij ons ligt vandaag de uitdaging van Jezus: “Komt en volgt Mij!” De Gideonsbende is zo’n mogelijkheid! © Pater Ambro Bakker s.m.a. |
|||
KOMT ALLEN TOT MIJ DIE |
|||
KOMT ALLEN TOT MIJ DIE BELAST EN BELADEN ZIJT |