EEN ZALIG NIEUWJAAR

Wat is het afgelopen jaar snel voorbij gegaan. Als je jong bent duurt ’n jaar minstens een eeuwigheid. Het lijkt wel alsof de klok sneller tikt naarmate je ouder wordt. Tijd is een wonderlijk gegeven als je erover nadenkt. Je hebt er nooit genoeg van en soms lijkt-ie ook weer te kruipen. Intrigerend! Vaste rituelen helpen ons om te gaan met het ongrijpbare, maar dwingende verschijnsel tijd. De afwisseling van dag en nacht, van zomer en winter geven wel houvast, maar je hebt er bij lange na niet genoeg aan. Klokken en kalenders, jubilea en rustdagen, pocketplanners en dienstroosters komen er aan te pas om de tijd in de greep te krijgen. Iedere minuut komt maar één keer langs en wie hem niet gebruikt is hem kwijt, als een geldstuk dat op straat in een putje rolt, voor altijd verloren.

Alleen mensen hebben tijdsbesef. Er zijn bloemen die hun blaadjes sluiten als het avond wordt en dieren die de hele herfst in de weer zijn om een wintervoorraadje voedsel aan te leggen. Maar weten kunnen zij het niet. Alleen een mens weet dat hij ooit een baby is geweest en daarvóór niet bestond; alleen de mens maakt een afspraak voor volgende week en herinnert zich de verjaardag van zijn moeder. Alleen de mens beseft dat hij, even zeker als hij zo en zoveel jaar geleden geboren is, eens dood zal gaan. We weten niet wanneer. Dat maakt het leven niet eenvoudiger.

Hoe veilig zal het menselijk verkeer in 2012 zijn? Het nieuwe jaar dwingt ons opnieuw om naar elkaar toe te gaan. Nieuwjaar vraagt om een wens, een hand, een samenwerking waarvan je op aan kunt. Ook in 2012 zullen we weer op moeten zien te komen voor elkaars onvermogen. Het jaar 2012 is sinds vannacht een feit. Maar dat hoeft geen nachtmerrie te zijn. Integendeel, zou ik zeggen. Er zijn – te midden van oorlogsdreiging, honger en geweld - veel hoopvolle tekenen aan te wijzen. Tal van mensen zijn al op zoek naar een nieuwe stijl van leven. Er zijn talloze mensen die ijveren voor vrede, gerechtigheid en een schoon milieu. horen heden, verleden en toekomst bij elkaar. En opnieuw nemen wij de namen van hen die gestorven zijn, onlangs of lang geleden, mee naar 2012. Ook zij blijven bij ons horen.

Zoals we ook vandaag, op de eerste dag van het nieuwe jaar, de tweeduizend jaar oude naam van Maria willen meenemen als de gezegende onder de vrouwen vanwege de vrucht in haar schoot. Ook Maria is in haar leven over de drempel van oud naar nieuw gestapt en later in haar leven over menige andere drempel. Het evangelie zegt vanmorgen: "en Maria bewaarde al deze woorden in haar hart". Wat voor woorden waren dat? De woorden van het verleden toch. Woorden, die hoe oud je ook wordt, met je meeneemt. Wij mensen nemen woorden mee vanuit ons verleden. Kostbare woorden van onze ouders. Kostbare woorden uit het evangelie. De moeite waard om ze te blijven overwegen. Ze zijn het voedsel voor onze toekomst. Zoals dat Vleesgeworden woord dat met ons meegaat in het nieuwe jaar 2012.

Voor christenen valt Nieuwjaar in het octaaf van Kerstmis. Maar nog steeds is het een ontmoeting van verleden en toekomst. Op een dag als vandaag staan we stil bij Maria. Wij beginnen het nieuwe jaar met een oeroude titel, die de christenen aan Maria hebben toegekend: Maria als Theotokos: de Moeder van God. Vandaag – op de eerste dag van het nieuwe jaar – vieren wij het moederschap van Maria van Nazareth, een jonge vrouw die overschaduwd is van Godswege. In haar Eerstgeborene is zij voorgoed aan het licht gekomen. In Jezus van Nazareth maakte God zijn naam bekend.

Wat ik u toewens voor het nieuwe jaar? Dat het goed met u mag gaan! We zijn geen engelen, geen goden, maar mensen met boeiende, ongekende kansen. Vervolgens mag ik u zeggen: ook in 2012 staat u nooit alleen. We zijn de eersten niet! Achter ons staat een grote rij van mensen die zoeken en hebben gevonden. Mensen die geloofden in trouw, in menselijke liefde, in de nieuwheid van het bestaan. Toen we klein waren hebben onze ouders ons op de arm genomen, ons een plaats gegeven in die boeiende geschiedenis van mensen die met vallen en opstaan op zoek zijn naar vrede, gerechtigheid en een schoon milieu. Ook in 2012 zal geen gat te groot zijn, geen ziekte te zwaar, geen frustratie te groot. Als we het maar aandurven om te blijven opkomen voor elkaars onvermogen. Als we maar iemand vinden die zijn arm om onze schouder legt en die wij zelf kunnen en mogen omarmen.

Vandaag mag ik u kostbare woorden meegeven. Woorden vol geloof, die voortgekomen zijn uit het hart van Maria, die al die woorden in haar hart bewaarde. Letterlijk droeg zij onder haar hart het Vleesgeworden woord. “Toen de acht dagen voorbij waren, ontving het Kind de naam Jezus, zoals door de engel genoemd was voordat zij in de moederschoot werd ontvangen.” Maria en Jozef hebben hun Kind de naam Jesjoea gegeven, Jezus. En die naam drukt uit wat er uit dit Kind zal groeien: een Redder van mensen. Want dat betekent zijn naam: ”Hij die redt”.

Kostbare woorden ook in de eerste lezing van vanmorgen. Het zijn woorden die we nodig hebben in het nieuwe jaar dat voor ons ligt. Zoals de Heer tot Mozes sprak: “Zeg aan Aäron en zijn zonen, als gij de Israëlieten zegent, doe het dan met deze woorden: “Moge de Heer u zegenen en u behoeden! Moge de Heer de glans van zijn gelaat over u spreiden. Moge de Heer zijn gelaat naar u keren en u vrede schenken!

Gods zegen voor het nieuwe jaar, zo kostbaar en onmisbaar. En we kunnen dat op de eerste dag van het nieuwe jaar al aflezen aan de “Gezegende onder de vrouwen”, aan moeder Maria. Ik wens u van harte een gezegend en zalig Nieuwjaar toe.

© Pater Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor-deken H.Augustinus
Amsterdam-Buitenveldert