EEN BOOG IN DE WOLKEN

De evangelist Marcus brengt ons in hoog tempo zijn boodschap. Kort en krachtig, niet meer woorden dan noodzakelijk. In een paar pennenstreken is hij al waar hij zijn wil. Jezus trekt de woestijn in, wordt bekoord, komt terug naar Galilea en verkondigt het Rijk Gods. Waarom wordt dit korte evangelie gelezen op de eerste zondag van de Vastentijd? Het lijkt me vooral te gaan om de laatste regel: "Bekeert U en gelooft in de Blijde Boodschap!" Dat is als het ware het spandoek dat aan het begin van de Veertigdagentijd wordt opgehangen. Het is ook de tekst die uitgesproken wordt bij het uitdelen van het askruisje.

“De Geest drijft Jezus naar de woestijn”. Dat zinnetje klinkt zo eenvoudig, maar als je ooit een reis naar Palestina zou maken, dan kan een tocht door de woestijn een grote indruk op je maken. Nergens werkt de eenzaamheid dieper op je in, nergens voel je je zo verloren als in de woestijn. Veertig jaar lang zwerft het Joodse Volk door de woestijn voordat ze het Beloofde Land binnen mag gaan. Paulus trekt zich na zijn bekering op weg naar Damascus in de woestijn terug. Na zijn doop in de rivier de Jordaan trekt Jezus, door de Geest van God gedreven, naar de woestijn. In stilte en eenzaamheid denkt Hij na over zijn zending en over de consequenties die daaruit voortvloeien.

In de woestijn is er geen heg, waarachter je je kunt verstoppen. Het is geen drukte, waarin je je kunt verliezen. Maar kun je, wonend in het overvolle vlakke Nederland, de woestijn in gaan? Misschien kun je de woestijn in jezelf scheppen, stilte zoeken, tijd vrij maken voor de dingen van God, je even niet laten meesleuren door de stroom van de tijd. De woestijn intrekken wil zeggen: eindelijk eens ruimte geven aan je honger en dorst naar God. De woestijn intrekken wil ook zeggen: je bezinnen op de mogelijkheden om je broeder of zuster in nood bij te staan.

In de eerste lezing hoorden we hoe God een verbond sluit met Noach. Hij plaatst als teken daarvan een regenboog aan de hemel. God plaatst een boog in de wolken: een teken dat de aarde nooit meer zal ondergaan in een zondvloed. Intussen weten wij dat niet God, maar wijzelf de schepping aan het verwoesten zijn. Als vijandelijke legers zich in slagorden tegenover elkaar opstellen, roepen de haviken aan beide zijden, dat er nu - na al die gesprekken - maar eens harde en onverbiddelijke klappen moeten worden uit-gedeeld, want ook in het groot geldt het spreekwoord: "Wie niet horen wil, moet maar voelen!" Het zijn geen boeven die op ons scherm komen. Veeleer vriendelijke huisvaders en huismoeders die net uit de hoogmis komen, die vinden dat je voor het maken van een omeletje nu eenmaal een eitje moet klutsen. Zo groeien nieuwe wraakgevoelens, nieuwe vetes en wordt de kiem gelegd voor een volgende oorlog. Toen God, die de zondvloed al eens had meegemaakt, zei: "Dat nooit meer!" God plaats zijn boog aan de hemel, een brug, een sterke verbinding tussen hemel en aarde.

Een boog tussen hemel en aarde, en miljoenen vluchtelingen: mensen zonder huis en haard, op de vlucht voor het zware geweld. Een boog tussen hemel en aarde. Hoor vandaag de lezing uit het Evangelie. Daar, in de woestijn, is er harmonie gekomen tussen Jezus en de wilde dieren. Daar is vrede ontstaan in het hart van een mens die ons goddelijk wegen kan wijzen. Daar is God opnieuw begonnen: geen duivel die er tussen kan komen, geen woestijn die ons deren zal.

Een boog tussen hemel en aarde. Kijk naar ons mensen: gelouterd, de pijn voorbij, de moed hervonden. Gevallen soms en toch weer opgestaan; gewond in hart en ziel en desondanks: we leven nog. Als we in deze veertigdagentijd met z'n allen de woestijn in willen, dan gaat God voor ons uit. Hij zal ons in deze vastentijd voeren naar de verblijfplaats van Jezus Christus en Hij zal ons voeden met elk woord dat uit zijn mond komt. Je bekeren tot Jezus, geloven in het Rijk Gods, is gaan inzien waar het in ons leven werkelijk om draait. De Veertigdagentijd kan voor ons een oefentijd worden, waarin we gaan ontdekken dat ’t ánders kan en ánders mag, dat we ons leven ánders mogen gaan inrichten. Alle kans dat het 'n mooi Paasfeest kan gaan worden!

 

© Pater Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor-deken H.Augustinus
Amsterdam-Buitenveldert