TERWIJL DE BOER SLAAPT

"Hier is alles te koop!", stond met grote letters op een winkelruit geschreven. "Dat is de kans van mijn leven!", dacht de man en stapte de winkel binnen. In één adem, kwam het eruit: "Ik wil van u het einde van alle oorlogen, vrede op aarde, vrijheid en geluk voor alle mensen". De engel achter de toonbank zei: "meneer, ik denk dat u zich vergist. We verkopen hier geen kant en klare producten, wij verkopen alleen maar zaden!"

Zaad! Het blijft iets wonderlijks! Wat zit er in zaad een eindeloze kiemkracht! Wat gaat er een zaad verloren! Wie zaait moet maar afwachten of het zaad opkomt. Je kunt goede voorwaarden scheppen, maar dan moet je het uit handen geven. Is 't zaad goed dat je gezaaid hebt? Heb je gezaaid in goede grond? Heb je op tijd gezaaid? Is het niet te droog of te nat? En het mooie is: het zaad schiet op, terwijl de boer slaapt! En het tweede dat gezegd wordt is dat het kleinste zaadje kan uitgroeien tot een geweldige boom. Het is niet zo verwonderlijk dat zaaien ook een symbolische betekenis heeft gekregen. Ouders zaaien in hun kinderen. Leerkrachten zaaien in hun leerlingen. Zelf heb ik 12 jaar op een seminarie gezeten. Dat woord "seminarie" betekent letterlijk zaaischool. En wat dacht u van onze vroegere "Kweekschool"?

Ook als ouders zaai je, maar je weet niet of het zaad ook goed terechtkomt. Soms voelen ouders zich schuldig als hun kinderen andere wegen gaan. "Hebben we onze kinderen wel goed opgevoed?", vragen ze zich dan af. Ik heb altijd de neiging om te zeggen dat als het goede zaad gezaaid, het altijd vroeg of laat wel tot wasdom komt. Soms zaai je met de moed der wanhoop. Je doet je uiterste best. Maar het lijkt wel alsof het allemaal niets uithaalt. Je denkt dan: het heeft allemaal geen zin. Moeten we niet veel meer vertrouwen hebben in de toekomst? Wij doen ons best, maar geduld is een schone zaak. Het zaad komt op, terwijl de boer slaapt. Jezus zegt ons vanavond: "Al is dat geloof niet groter dan een mosterdzaadje, het is voldoende!" Een mosterdzaadje is één van de kleinste zaden. Toch groeit er later een geweldige boom uit en in de takken vestigen zich talrijke vogels.

Het mosterdzaadje doet het niet meer best in onze tijd. Dat is te klein. Net als de cent, die ook al verdwenen is. Want als je iets koopt voor € 3,99, dan rekenen ze gewoon € 4. Niemand maakt daar bezwaar tegen, zelfs niet die mensen die je anders ziet doodvallen over een cent. Als kind kochten we nog drop voor één cent. Die tijd lijkt al ver achter ons. Tegenwoordig denken we in het groot. We hebben een groothandelsgebouw, een World Trade Center, supermarkten, mammoettankers, grote scholengemeenschappen en supermogendheden. Vroeger werd je aangeraden om een "Tip van Bootz" te nemen - liefst elke dag één glaasje. Tegenwoordig moet je twaalf flessen tegelijk kopen, want dan krijg je de dertiende er gratis bij! Het kleine telt niet meer. Nee, we kunnen wel inpakken met ons mosterdzaadje!

En in déze tijd komt de kerk aan met de boodschap: het rijk Gods is als een mosterdzaadje. Dat beeld zegt ons toch niets meer. Wij denken in het groot. We lachen om de speren en lansen en katapult. We hebben ze laten uitgroeien tot wapens die de hele wereld in één klap kunnen vernietigen. En toch, opbouwen is heel wat anders dan afbreken. Het is gemakkelijk om met één atoombom de wereld te vernietigen. Dat kun je doen in nog geen 5 minuten. Maar een nieuwe wereld opbouwen: dat doe je steen voor steen. En telkens cement ertussen. Dat duurt lang. Vrij vertaald: we kunnen kritiek hebben op kerk en maatschappij, dat het allemaal zo langzaam gaat. Je kunt dan zeggen: ik kap er mee, ze kunnen me de pot op, ik ga niet meer naar de kerk (met het voor de hand liggend gevolg dat ook je kinderen niet meer gaan) Als je zelf niet naar de stembus gaat, zullen je kinderen het in de toekomst ook eerder laten afweten.

Dan heb je binnen de kortste keren de hele zaak plat. Want het is veel gemakkelijker om te zeggen dat deze wereld één grote puinhoop is, dan zelf puin te gaan ruimen. Het is gemakkelijker om rotzooi te maken dan de rotzooi op te ruimen. Het kleine is wel degelijk belangrijk, als we het einddoel maar voor ogen houden. Wij moeten duidelijk weten waar het naar toe gaat. Het mosterdzaadje op zich is veel te klein om over te praten, te klein om te zaaien. Maar het mosterdzaadje is belangrijk, want later groeit er een geweldige boom uit. Dat is de visie van Jezus: het kleine is belangrijk, met het oog op wat er uit kan groeien.

Ook het zaad van ons geloof is vaak nog maar onooglijk om te zien. Maar het is er wel. En voor we het weten - zelf tegen de verdrukking in - kan het groeien. Sommigen onder ons zijn in dat geloof zo ver gekomen, dat andere mensen zich mogen nestelen in hun geloof. We mogen ons geloof in de verrijzenis, ons geloof in de wereldvrede, koesteren. Als we het zaad van God maar in ons hart terecht laten komen. Als we er maar voor zorgen dat God blijft zaaien in goede grond. Dan komt alles op zijn pootjes terecht!

© Pater Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor-deken H.Augustinus
Amsterdam/Amstelveen