Overwegingen

Vrienden van Jezus,

Dat kan natuurlijk nooit, wat we net gehoord hebben. Opstaan uit de dood, onmogelijk! Het is een mooi verhaal van Johannes, maar het is natuurlijk ondenkbaar dat Jezus zomaar een dode tot leven wekt. Zie je het voor je. Kan niet. Nee, dood is dood, we moeten de verhalen uit de bijbel dan ook niet te letterlijk nemen. Ik bedoel, er staat ook geschreven dat Jezus over water liep. Dat Hij over het meer naar zijn vrienden wandelde toen die met hun schip in nood waren. Ik weet niet of jullie dat wel eens geprobeerd hebben, lopen over water, maar het lijkt me niet verstandig. Het zijn, ik zei het al, verhalen. Waarbij Jezus iets duidelijk probeert te maken. In het geval van dat water bijvoorbeeld, dat God eigenlijk alles kan. Dat God sterker is dan alles en iedereen bij elkaar, zelfs sterker dan de dood.

Maar ja, als God inderdaad alles kan, dan kan Hij dus ook mensen uit de dood doen opstaan. Hè, wat vervelend nou… En in de tijd van Jezus leefden er tientallen profeten, maar Jezus kennen we nog omdat Hij de meest bijzondere van het stel was. Ik zou bijna willen zeggen, wat ben je voor een profeet als je níet over water kunt lopen? We leven nu 2000 jaar later en Jezus is er nog steeds; ik bedoel, hoeveel tijd heeft een mens nodig om door de mand te vallen?!

En die verhalen in de Bijbel, zijn dat dan zomaar verhalen? Sprookjes die ons alleen maar iets duidelijk willen maken? O ja, het klopt dat de vier evangelisten, Johannes waar we vandaag van lezen in het bijzonder, hun verslagen pas veel later aan het papier hebben toevertrouwd. Ver na de kruisiging, ver na de Hemelvaart. Ze zouden Jezus leven dus aangedikt kunnen hebben.
Aan de andere kant, ik ben zelf journalist. Als je iets bijzonders meemaakt, wil je dat exact zo weergeven. Inclusief alle details om de waarheid vooral geen geweld aan te doen. En die details vinden we ook terug in dat verhaal over Lazarus. Als Jezus hem uit de dood wil opwekken, zegt Marta: hoho, wacht even, Lazarus is al vier dagen dood. Hij stinkt. Net als wij gelooft Marta er niets van dat Jezus haar broer kan laten opstaan. Laat nou maar, zegt ze, hij stinkt ook nog. Ze heeft weinig fiducie in Jezus’ praktijken.
Een ander treffend detail in dit verhaal is dat Jezus emoties toont. Hij huilt om de dood van Zijn vriend. Op dat punt aanbeland heeft Hij dus niet de intentie om Lazarus weer levend te krijgen. Hij huilt om het verlies en wij zouden hetzelfde doen.
Maar Jezus wordt ook boos. Boos op Marta en eigenlijk ook op ons, omdat we niet willen inzien dat de dood niet het einde betekent. Nee, wij willen bewijs. Laat maar zien dan. Hé Jezus, je kon toch blinden genezen en lammen laten lopen. Kom op nou…
En Jezus ergert zich, het staat er letterlijk, dat hij zo op de proef wordt gesteld. Dus zegt Hij: ‘Lazarus, kom naar buiten’. En Lazarus komt naar buiten. Maar realiseer je wel dat Jezus dat niet doet voor Lazarus, Hij doet dat voor ons. Hij verontschuldigt zijn gedrag zelfs tegen God: Ik, Ik geloof u wel, Vader, maar de mensen hier om me heen twijfelen iedere keer opnieuw. Wat Ik ook doe, ze geloven me toch niet. Ja, ze geloven Me alleen als ze het zien. Als ze er met hun neus bovenop staan.

Die Lazarus komen we nog een keer tegen in de Bijbel. Niet dezelfde Lazarus, maar een andere, beter bekend als de Arme Lazarus. Ook weer zo’n verhaal. Over een Rijke Man die alles heeft en totaal geen aandacht schenkt aan die Arme Sloeber aan de poort van zijn mooie huis, Lazarus. Nou, je voelt hem al aankomen. Lazarus gaat dood en niet veel later ook de Rijke Man. De Arme Sloeber komt tussen de engelen terecht maar de Rijke Man belandt in een ware nachtmerrie. “Ach Lazarus,” roept hij, het gebieden niet verleerd, “breng me wat water…”
Maar de Stem des Hemels is onverbiddelijk: op de aarde zag jij hem niet, nou ziet hij jou niet!
En dan komt die Rijke Man alsnog tot inkeer. Hij zegt: “Ik begrijp het, ik heb verloren, maar wilt u dan Lazarus terugsturen naar de aarde om tegen mijn broers te zeggen dat ze rechtvaardig moeten leven.” Maar de Rijke Man krijgt te verstaan dat de Bijbel vol staat met verhalen over hoe je moet leven, denk maar aan de Tien Geboden van Mozes. “Ja, ja,” probeert de Rijke Man het nog, “maar als er nou iemand uit de dood opstaat, dáár zullen ze van opkijken.”
De Rijke Man wordt weggelachen, en terecht. Als we al niet naar Mozes willen luisteren of naar Jezus, dan zullen we ook niet luisteren als mensen uit de dood opstaan. Dan zullen we zeggen, ach, het is maar een verhaal. Dat kan natuurlijk nooit. Als ik Jezus was, dan zou ik me dood-ergeren.

Is het dan een wonder, wat we vandaag in het evangelie van Johannes hebben gehoord. Oja, zeker. Hoera, een wonder!
Maar is het bijzonder? Het is maar net hoe hoog je de lat legt. Elke ochtend opnieuw wordt het licht, komt de zon op. Dat vind ik al een wonder. De bomen om ons heen gaan dood, en als je ziet hoe ze erbij staan, reik je al naar de kettingzaag, en toch zullen ze weer leven in de lente. Ik vind dat een wonder, maar eigenlijk is het heel gewoon. Het is maar net hoe je er tegen aankijkt.

Mag ik besluiten met dat verhaal van die Duitse toerist, en dan hou ik echt op. Die wilde met zijn gezin een boottocht maken op het meer van Galilea waar die wandeling van Jezus zou hebben plaatsgehad. Dat kost u 300 euro, zei de eerste aanbieder, wat die Duitser een beetje duur vond, dus stapte hij naar de volgende reder, maar die vroeg zelfs 350 euro. Nummer drie maakte het nog bonter: voor dat boottochtje op dat meer vroeg hij 400 euro. Waarop die Duitse toerist zei: “Ja, geen wonder, geen wonder dat Jezus ging lopen!”

Amen.

Angelo Vergeer, werkgroep Vivace