Overweging

Vrienden van Jezus,

Nou, dat waren mooie lezingen, mooi voorgelezen ook door Sarah en door pastor Fonck die momenteel pastoor Klawer vervangt, en hij doet dat goed. Mooie lezingen, maar eerlijk gezegd, sorry hoor, niet helemaal wat ik gehoopt had. Het leek me zo leuk en ook zo toepasselijk om nu, met het afscheid van Sarah, Barbara, Rachel en Lena als leden van ons jongerenkoor, want ja, ze stappen op helaas, om in het kader van hun afscheid nu iets te vertellen over de bijbel in combinatie met muziek. Met zingen.

En ik heb de bijbel doorgespit van voor naar achter in de hoop dat ik ergens een verhaal tegen zou komen van Adam bijvoorbeeld die in het Paradijs Eva toezingt, omdat ze zo’n mooie vrouw is. Of van Noach die op dat gigantische schip vol beesten, de hele wereld is een grote zee, prachtig zeemansliederen zingt. Of Mozes, die fluitend door de Rode Zee trekt, het Joodse volk luisterend achter hem aan.
Maar niks. En ik begrijp dat niet, want de kerk heeft door de eeuwen heen een enorme stempel gedrukt op de muziek. Denk aan Mozart, en aan Beethoven, aan Verdi, Bach, noem maar op, ze maakten meesterwerken, de Mattheus passion, requiems, echt veel te veel om op te noemen. En dichter bij huis, denk aan het Latijn en het gregoriaans dat in deze kerk wordt gezongen, eeuwenoud! Maar toch. Ik heb gezocht of er misschien koortjes waren, op de achtergrond, toen Jezus Zijn wonderen deed, de lamme genas of toen aan het meer met dat brood en die vissen. Niets gevonden… Het enige dat ik tegenkwam was een depressieve Koning Saul die verlichting krijgt als David een liedje voor hem speelt. Maar ja, daar word je ook niet vrolijk van, althans ik niet.

Ik begreep dat niet. Tot ik een repetitie meemaakte van Vivace en het me duidelijk werd dat er dan, tijdens dat soort repetities, zaken worden benoemd die niet per definities des bijbels zijn. Eerlijk gezegd ging er een wereld voor me open. Zo hoorde ik onder andere Magda zeggen: ‘Jullie moeten breed zingen.’ Of: ‘Ik wil jullie ook kunnen horen, zo slap heb ik het nog nooit gegeten’. En: ‘Als we stemmig zingen, blijf hier dan niet plakken.’ Even dacht ik familie van Johan Cruijff te horen, maar de gezichten van de koorleden spraken wat dat betreft boekdelen: al die gezichten zagen er vreselijk vrolijk uit. Logisch, de repetities zijn het leukst, zei Barbara me: ‘Kijk, tijdens de mis moet je stil zijn, moet je luisteren.’ ‘Maar tijdens de repetities kun je vetleuk kletsen,’ zegt ook Rachel.

Rachel, Barbara, Sarah en Lena, ze houden er mee op. Vanaf hier gaan ze hun eigen weg. Barbara blijft zingen, maar dan bij Tolle Lege, Sarah stopt, Lena gaat voor een jaartje naar Amerika, en Rachel gaat naar de Rachel Academy in Middelburg…, o nee, de Roosevelt Academy in Middelburg, nou moet ik het wel goed zeggen.
Wat ze hier achterlaten zijn mooie herinneringen. Die werden nog even in die Eerste Lezing aangehaald: “Muziek. Mijn favoriete muziek.” Maar ook “vriendschap” en “succes” “In de verte het geluid van klokken. Ontroering. Emoties” “Momenten om dankbaar te zijn. Om de mensen te danken. Om God te danken.” Kijk, dat vind ik mooi. Hoe ver je ook gaat, hoe dichtbij je ook blijft, dat moeten jullie nooit uit het oog verliezen: om dankbaar te zijn met de dingen om je heen. Dankbaar. Want voor je het weet, is het alweer voorbij.

Maar schroom ook niet om te gaan. Als je gaat, ga er dan voor, horen we in de Evangelielezing van vandaag, en die liegt er niet om. Wat dat betreft stelt Jezus hoge eisen. We lezen in de bijbel dat wie Jezus wil volgen álles moet achterlaten, tot zijn familie aan toe. En per direct, tijd om afscheid te nemen, nee die is er niet. Tijd om je spullen te verkopen, krijg je niet. Vergeet het verleden, zegt Jezus, het klinkt bijna bot, laat je schoenen staan, nemen geen tassen mee, en ga er voor!! Hij gaat zelfs een stap verder door te zeggen: niet je geld of je reistas is je zekerheid, maar je droom.
Nou, dat is nog al wat. Is dat niet een beetje teveel gevraagd? En zijn dromen niet bedrog? En moet je in dit leven niet streven naar zekerheid; zorgen dat je zo snel mogelijk je schaapjes op het droge hebt? Ja, dat kun je doen. Je kunt het leven netjes inpakken, touwtje eromheen, en er bovenop gaan zitten. Zo, ik heb het goed geregeld.
Had Columbus dat gedaan, dan was Amerika nooit ontdekt. Had Noach nooit zijn boot gebouwd, dan was de wereld verdronken, met iedereen erbij. Jezus zegt: je leeft, ga je eigen weg, ga je eigen dromen achterna, er ligt zoveel in het verschiet. Kijk niet om, maar begin zo nodig elke dag opnieuw.
Zo sta jullie nu ook aan de vooravond van een nieuw begin. O ja, jullie gaan de repetities missen, maar het betekent ook dat je op de dinsdagavond iets anders kunt gaan doen. Iets nieuws. En in Amerika en in Middelburg wachten allemaal nieuwe dingen, het is een nieuw begin.

Eigenwijs als ik ben, ben ik toch weer door die bijbel gaan bladeren. Daar moet toch iets met muziek zijn, iets met zang, iemand die van vreugde spontaan begint te zingen. En ja hoor, de aanhouder wint. Opeens vond ik iets dat eigenlijk perfect dat Nieuwe Begin symboliseert. Maria is zwanger van Jezus en ze ontmoet haar vriendin Elisabet, die ook zwanger is en het kind springt op in haar buik. En Maria is zo gelukkig dat ze een lofzang aanheft, waarin ze alvast een voorschot neemt op het leven van Jezus. O, als Hij er straks eenmaal is, dan zal alles anders worden!!
En ze gelijk heeft ze, want met de geboorte van Jezus geeft God ons leven nieuwe zin. Het is God die door Jezus tegen de mensen zegt: Ga er voor, doe wat met je leven. Ook Jezus ging er voor, ook Hij ging Zijn eigen weg. En dat is nou precies wat we elkaar toewensen met de geboorte van Jezus, aan het eind van het jaar: Gefeliciteerd met dit nieuwe begin, laten we er dit keer wat moois van gaan maken.

Dus Rachel, Sarah, Barbara en Lena, dat wens ik jullie eigen lijk ook toe. Een mooi nieuw begin. En hoe kun je dat beter zeggen dan eh… nouja, we horen het net… eh… Zalig Kerstmis? Zalig Kerstmis!

Amen

Angelo Vergeer, werkgroep Vivace