KIJK EENS NAAR DE VOGELS IN DE LUCHT

De laatste zondagen hebben we geluisterd naar de Bergrede die Jezus heeft gehouden. De Bergrede gaat over de acht zaligsprekingen, over het royaal invullen van de wet, over het huis op de rots, over zout en het licht van de wereld willen zijn. Dit weekend gaat Jezus gaat verder met Zijn Bergrede. Wij horen Jezus zeggen: ‘Niemand kan twee heren dienen’. Je zult keuzes moeten maken in je leven of je wilt of niet. Maar Hij geeft tegelijkertijd ons de waarschuwing: raak nooit verstrikt in die keuze. Hij roept ons op tot onbezorgdheid. Durf je aan het leven toe te vertrouwen, en leef zo vrij als een vogel in de lucht. Krasse woorden in een wereld waarin we ons druk maken over zoveel dingen.

Waarom maken mensen zich zo druk? Zo wordt en bijvoorbeeld elke dag wat afvergaderd! Wij vergaderen met elkaar tot we vergaderd worden. We vergaderen tot
we vergaderd worden. Er is dan vaak ruzie en drukte om niets! Bij elke keuze doen we net alsof de hele wereld vergaat. Alles waar we mee bezig zijn vinden we uiterst belangrijk. Waarom tobben wij ons af? Waarom al die drukte? We tobben ons af, wij maken ons moe, wij zuchten onder zorgen. Waartoe dient het allemaal? Wat heeft het voor zin om ons uit te sloven en ons af te tobben? Om met Aswoensdag te spreken: ‘Gedenk, mens, dat je van stof bent en tot stof wederkeert?’ Alles loopt uit op de dood. Waarom ons dan zo druk maken over alles en niets. Waarom deze korte tijd op aarde niet beter doorgebracht? Waarom maken we van het leven geen feest?

‘De vogels in de lucht en de lelies op het veld blijven van die zorgen gespaard’, zegt Jezus. Hoewel tussen haakjes ook een vogel moet uitkijken of anders is hij voor de poes! Angst en zorgen: wat zullen we eten en wat zullen we drinken? Waarmee zullen we ons kleden? Voor welke waarden zullen we vandaag weer kiezen in het leven? Jezus zegt: maak je zorgen niet altijd maar groter! Geef je zorgen geen kans om steeds maar groter te worden. Geef je niet over aan de dood, maar vertrouw je toe aan het leven. Dat is de boodschap van het evangelie. Nauwelijks heb je een kleine wagen gekocht met twee deuren, of je ziet al een grotere, met nog meer paardenkracht en nog meer comfort. Zo groeien onze zorgen en: ‘Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen leed’ Jezus wil ons eigenlijk behoeden voor een paar maagzweren als Hij zegt: ‘maak je toch geen zorgen voor morgen’.

Jezus kende het woord onthaasten ongetwijfeld niet. Maar Hij heeft het vandaag wel over ‘onthaasten’. Blijkbaar waren in Zijn tijd de mensen ook al van die drukke baasje die zich met alles en nog wat bezighielden. Je hebt bijna geen tijd meer voor je zelf, voor anderen en voor God. Als je met goede vrienden wilt gaan eten, worden agenda’s getrokken en dan krijg je te horen: ‘even kijken, de maand maart en half april zit al vol. Misschien kunnen we over twee maanden een gaatje vinden’. En ook kinderen. Probeer maar eens wat voor kinderen te organiseren. Ook zij zitten vol met afspraken en verplichtingen. Jezus geeft ons vanmorgen enkele adviezen voor om tot onthaasting te komen:

Ten eerste: je kunt niet tegelijkertijd twee heren dienen. Maak je keuze en blijf daar trouw aan. Het bespaart je heel wat zorgen en narigheid. Je neemt God niet serieus, als je alles van deze wereld verwacht.
Ten tweede: wees niet al te bekommerd om jezelf, maar zorg voor anderen. Denken aan anderen en zorgen voor anderen doet je eigen zorgen wat vergeten. Je geeft je angsten en zorgen geen kans om uit te groeien tot een levensgroot -onbeheersbaar - gezwel.
Zet tenslotte de derde en laatste beslissende stap: stel het Koninkrijk van God centraal in je leven. Verdrink niet in de zorgen van deze wereld, probeer te relativeren. En dat woord ‘relativeren’ betekent dat je alles wat je tegenkomt in een groter verband weet te plaatsen. Dan maak je je minder druk, omdat je weet dat niet alles in het leven eeuwigheidswaarde heeft, en dat je je vandaag veelal zorgen maakt over wat je morgen al weer vergeten bent.
Zorg er eerst voor dat je in de juiste verhouding leeft tot je zelf, tot anderen en tot God. Dan verdwijnen spoedig de kleine zorgen en maken we ons alleen maar druk over de echte vragen van ons bestaan... Vragen waar het écht om gaat! Durven we ons in de vastentijd te onthaasten, zodat we wat meer tijd krijgen voor ons contact met God en met elkaar.

Waar kiezen wij in ons leven voor: voor God of voor de mammon? Jammer dat er in de tekst het Aramese woord ‘mammon’ staat. Je kunt dit woord best en verantwoord vertalen in ‘geld en bezit’. Dan wordt de tekst ineens klaar helder. Jezus windt er geen doekjes om. Daar gaat de keuze in het leven om. Het is: je geld of je leven (met God). Paus Johannes Paulus II was daar duidelijk in in zijn encycliek ‘Rei Socialis’ uit 1987, waarin hij schrijft:’ Iedereen heeft recht op privébezit, maar dit bezit is wel belast met aan sociale hypotheek (nr.42), want de goederen der aarde zijn bestemd voor iedereen! Harde woorden, maar wat een opdracht!

Dat is de les uit het evangelie van vanavond. Laten we proberen om ons in ons leven wat meer te onthaasten. a.s. Woensdag is het ‘Aswoensdag, het begin van de vastentijd, de veertigdagentijd. Misschien kunnen we in die tijd werken aan onze ‘onthaasting’, zodat we wat meer tijd krijgen voor elkaar en voor God. 40 dagen om te leren Onthaasten. De tijd gaat snel, ik heb het gevoel dat we net het kerstfeest achter de rug hebben! De tijd vliegt voorbij. Wat mij betreft mag ‘de tijd’ de komende tijd ook eens aan onthaasting doen!