St. Augustinuskerk glas-in-lood H.Geest

Fiat voluntas tua, sicut in cælo et in terra

Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel

De titel van de overweging

Een klosje garen

Nog enkele uren en het jaar 2022 behoort tot het verleden. Radio, televisie, tijdschriften en kranten hebben hun jaaroverzichten al gegeven. Ze vertelden over vorstelijke bruiloften, nieuwe presidenten, be­drijven die moesten sluiten, politieke spanningen, op­nieuw oorlogen op vele plekken. Er ligt weer een jaar achter ons van hele en half gerealiseerde idealen en plannen, waarvan we in 2022 zeiden: ‘In 2022 beginnen we ermee!’ Op oudjaar is het goed om ook eens te kijken naar het jaaroverzicht van ons eigen leven. Daarin is ook weer van alles gebeurd: mensen trouwden, kinderen werden geboren, mensen werden ziek en sommigen stierven. Er zijn mensen met de VUT gegaan, kregen ontslag of promoveerden. Sommige momenten zouden we weer opnieuw willen beleven, andere zaken willen we liefst zo snel mogelijk vergeten. Maar toch behoren ze ook bij de momenten van 2022.

Als kind heb ik een sprookje gehoord dat ik u vanavond niet wil onthouden: ‘Er was 'n prinsesje jarig. Iedereen nam mooie en vooral grote geschenken voor ’t meisje mee. Er was 'n oude vrouw die 'n klein pakje mee bracht. Wat was de prinses teleurgesteld! Ze pakte het cadeautje uit en zag dat er alleen maar een klosje garen in zat! Wat moet ik nu met een klosje garen, schreeuwde het prinsesje woedend en ze stampte van nijd op de grond. Het is geen gewoon klosje garen, zei de oude vrouw, het is jouw levensdraad: langzaam rolt je levensdraad vanzelf af, elke dag een stukje. En als de draad op is dan is jouw leven voorbij, afgelopen. Maar als je wilt dan kun je ook aan het draadje trekken, dan sla je vanzelf een stukje van je leven over.

Het prinsesje was toen blij met het geschenk en ze borg 't zorgvuldig op. Na twee maanden kreeg ze kiespijn. Even aan het draadje trekken en de pijn was voorbij. Later kreeg het prinsesje liefdesverdriet en 'n ander keer verveelde ze zich stierlijk. Even aan het draadje trekken en het was voorbij! Ik mag niet te vaak aan het draadje trekken, dacht de prinses, want anders is de spoel zo leeg. Maar het was zo gemakkelijk om aan het touwtje te trekken! Ze had graag een lieve man en een lief kind. En negen maanden duren zo lang! Maar hup, even aan 't draadje trekken en het kindje was er! Maar op 'n dag ontdekte de prinses twee rimpels en voordat ze 't door had, was 't garen op! Kon ik die overgeslagen uren maar opnieuw beleven, dacht de prinses. Maar dat kon niet en ze stierf.

Het is maar goed dat wij onze levensdraad niet zelf in handen hebben! Ze zouden telkens in de verleiding komen hetzelfde te doen als de prinses. Wat goed dat niet wij maar God onze levensdraad in handen heeft! De kwade en pijnlijke dagen van 2022 hebben ook hun zin gehad. Deze dagen kunnen mensen wijzer en verstandiger maken. Oudjaar is als een stoplicht, een momentopname: even niet bewegen! Nog wat onwennig begeven we ons op de nieuwe weg van 2023. Mensen, huizen, bomen: ze zijn weer wat ouder geworden. Oudjaar - balans van menselijk onvermogen. We hebben stapels vuurwerk gekocht en steken die straks af. We willen de boze geesten van 't afgelopen jaar niet met ons mee hebben! We willen in 2023 weer opnieuw beginnen. We willen elkaar een goed en zalig Nieuwjaar toewensen. Want ook het menselijk verkeer zal in 2023 weer vol staan met verkeersborden en even zovele overtredingen.

Het zal weer een jaar worden vol gevaarlijke kruisingen, uithollingen overdwars, wegver­smallingen en gevaarlijke oversteekplaatsen.

Hoe veilig zal ’t menselijk verkeer in 2023 zijn? Mensen zullen elkaar in liefde vinden, voor anderen zullen wij in 2023 voorgoed onze deuren sluiten. Ook in 2023 zullen er weer oorlogen uitbreken. Hongersnood en luchtvervuiling gaan ook in 2023 weer broederlijk en zusterlijk hand in hand. Soms word je weleens moedeloos, als je tot de ontdekking komt, dat het einde van 2022 er weer hetzelfde uitziet als het einde van 2021 - ondanks alle goed bedoelingen, waarmee we het nieuwe jaar zijn ingestapt. We moeten misschien elkaar nemen zoals we zijn, want mensen zijn zo broos en breekbaar, zo gauw kapot. Toch zijn er ook hoopvolle tekenen, want ook in het nieuwe jaar gaan tal van mensen op zoek naar een nieuwe stijl van leven. Zij dragen de hoop mee in hun handen en in hun hart. Ze laten ons zien dat we langzamerhand, dwars door de geboortepijn, groeien naar een nieuwe wereld, die gebaseerd is op vrede en gerechtigheid.

Deze weg - dat hoorden we in de Kerstnacht - is niet de weg van grootspraak, trots en carrière. Jezus wijst ons op een nieuwe stijl van leven. Een klein Kind leerde ons in de Kerstnacht dat het machteloze het altijd wint van het machtige. Het machteloze is in staat om bergen van misverstand en ongelijkheid naar de zee te dragen. Hoeveel mensen zijn daar al niet mee bezig! Veel mensen werken al aan de spreiding van kennis, macht en welvaart. Elke dag kom je ze tegen: mensen die het voor de bedreigden durven op te nemen: voor vluchtelingen, homofielen, baanlozen en zieken. Groepjes mensen met een nieuwe levensstijl, die de welvaart willen ombuigen tot welzijn voor iedereen. Intussen gaan we vannacht weer 'n nieuwe jaar in. We blijven niet al te lang stil staan bij de fouten die we in 2022 hebben gemaakt. Het leven gaat verder, onze verantwoordelijkheid ook. Ook 2023 biedt weer volop nieuwe kansen.

Het oude jaar dwingt ons naar elkaar toe te gaan. Het vraagt om een hand, een wens, een samenwerking, waar je van op aan kunt. 't Nieuwe jaar vraagt om vertrouwen. Niemand is in staat om 2023 alleen in te gaan. We zullen ook in het nieuwe jaar weer op moeten komen voor elkaars onvermogen. We mogen weer op zoek gaan naar schouders om op uit te huilen. Wij zullen anderen ónze schouder mogen aanbieden. 2023 hoeft niet moeilijk te zijn, als we maar weer een hand vinden die ons willen meetrekken. Als er ook in 2023 maar weer mensen zijn die ons in de ogen willen kijken en naar ons willen luisteren. Het jaar 2023 hoeft geen verschrikking te zijn, als er maar weer een kus komt van iemand, of 'n vriendelijk woord. Als we dat bij elkaar vinden, zal 2023 een zalig en gelukkig Nieuwjaar worden.

Ik weet dat ook in 2023 weer mensen tussen de wal en het schip terecht komen. Maar ook al vindt u geen mens - wat God moge verhoeden - dan is het zijn eigen Zoon die ons de hand wil reiken. Al met al mogen we God danken voor het afgelopen jaar, omdat Hij ons ook in 2022 liet merken dat zijn Koninkrijk onder ons groeiende is. Ook het komend jaar mogen wij op elkaar blijven rekenen. Ik wens u allemaal een zalig Nieuwjaar en een goed en gezegend 2023

Ambro Bakker s.m.a.