Vier weken Advent: Een tijd vol verwachting
Verwachting. 'n Woord dat we allemaal wel kennen. Er klinkt iets in door van verlangen. Verlangen naar een kind, een huis, een fijne baan, een goede oude dag, Als je verwachtingen vervuld worden, ben je 'n gelukkig mens. Zonder verwachtingen kunnen wij eigenlijk ook niet leven. Het hoort bij ons leven, als eten en drinken. Een levensbehoefte, waarin niet altijd helemaal voorzien wordt. Want in ieder mens zijn verwachtingen die níet uitkomen:
Je kunt zakken voor een examen. Er kan zorg en ziekte zijn in je gezin. Je baan is misschien toch ook niet dát wat je ervan verwacht had. De goede oude dag kan ook wel veel schaduwzijden hebben. En God? ‘Ik heb Zijn aanwezigheid in mijn leven nooit zo erg gevoeld’, zegt u misschien. Zo balanceert ons leven tussen wel-vervulde en niet-vervulde verwachtingen. Een wankel evenwicht soms. Je kunt een (redelijk) gelukkig mens zijn (geworden) of een (zeer) ongelukkig mens. Wat bent u? En jij?
We leven in de maand december ook in een tijd van verwachting. In de weken voor kerst worden de vijf adventskaarsen aangestoken als tekenen van verwachting. Ik weet niet, wat het Kerstfeest voor u persoonlijk betekent. Misschien een gevoel van warmte, licht, gezelligheid. Misschien ook wel moeilijke dagen door zorgen, verdriet, gemis, te veel onvervulde verlangens. Voor mij is Kerstmis onlosmakelijk verbonden met de verwachting dat God je draagt. Wij verwachten een Kind van Vrede, maar God verwacht ook iets van ons! Dromen komen niet als sneeuw uit de lucht vallen! Het betekent: niet afwachten, maar handen uit de mouwen! Het Kerstkind als bron van vrede? Aan die vrede moet door ons nog hard gewerkt worden!
Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor-deken RK Amstelland
Locatie: H. Augustinus