BEELDEN UIT ONZE KINDERJAREN
Waarom slaat geen enkel ander feest zoveel heimwee los als ons jaarlijks kerstfeest? Stille nacht, heilige nacht. Wat zouden wij graag willen dat er zo'n nacht was! Een nacht zonder geweld, nergens agressie, en de dood voor één nacht, buiten de deur. Een nacht zonder angst en God rakelings nabij. Dat willen we. Als we één nacht maar weer een stukje van de hemel zouden kunnen zien, dan kunnen we samen de draken van 2020 weer aan.
In de kerstnacht kan er van alles gebeuren. Er wordt zo dikwijls gespot met het bekende genre kerstverhalen. Het zijn warme verhalen voor een kouder wordende wereld. Verhalen over verloren zonen die weer thuiskomen, over een arm kind dat de weg door een donker huis vindt, over een dronkenlap die voorgoed nuchter wordt, over vrekken die ineens waanzinnig vrijgevig worden, over soldaten die stoppen met hun oorlogshandelingen, over verslaafden die, als is het maar voor één nacht, geen vergif in hun aderen spuiten, en bedreigde moeders die zonder gevaar hun armen kunnen slaan om hun pasgeboren kind. Het zijn heerlijke verhalen. Waarom? Omdat ze aangeven hoe diep in ons hart het verlangen naar een andere wereld staat geschreven. We zouden zoveel dingen anders willen en anders doen.
In de kerstnacht kan er van alles gebeuren. Maar in die eerste kerstnacht gebeurde er niets. Nou ja, er werd een kind geboren: een wonder, een Godsgeschenk. Maar voor dit kind moesten de ouders wel de beestenstal in. Er wordt verteld van een proclamatie door een heraut van hogerhand en van muziek door een hofkapel uit de hemel, imposant genoeg. Maar ze bereikten alleen de mensen van de onderkant. Wij zouden die mensen niet eens graag bij ons in huis hebben tijdens de kerstdagen! Verder gebeurde er weinig. De wereld veranderde niet. Want zo is de harde werkelijkheid!
Ook in de kerstnacht van dit jaar zal het geen nacht van vrede zijn, geen nacht zonder angst. Ook in deze kerstdagen zwerven opnieuw velen van ons doelloos op straat, omdat ze niet weten niet waar ze het moeten zoeken en die tegen de kerstdagen opzien als tegen een berg: o God, alwéér kerst! Nee, schapen, komt ook in deze kerstnacht niet te dicht bij de wilde dieren, ze gaan echt niet met je spelen! En, engelen, waarom houden jullie niet voor één nacht de handen vast van mensen die op dit moment de wapens hanteren?
Vrede is ook, in de kerstnacht van 2019, geen toverwoord, maar een lange weg van zoeken en luisteren, van werken en vechten, ook ‘n weg van lijden, tegenslagen en soms diep menselijk verdriet. Zo heeft ook Jezus zelf zijn spoor getrokken dat door geen machthebber is uit te wissen. De profeten hadden Jezus deze droom gegeven: dat alle zwaarden zullen worden omgesmeed tot ploegijzers. Dat het licht het zal het winnen van elke duisternis!
Wij vieren met kerst de geboorte van ‘n klein kind dat later zal laten zien dat Hij ter wereld is gekomen om partijganger te worden van mensen die het slechter hebben dan wie ook. De vele mensen die leven in de vochtige en de en tochtige kelders van de mensheid. Daarom bid ik: moge de warme adem van de os en de ezel in het bijzonder, juist die mensen verwarmen, die in de kou staan en honger hebben. Onder hen zijn het al 70 miljoen vluchtelingen over heel de wereld, die uit hun huis en haard verdreven zijn, en nu op zoek zijn naar voedsel, vrede, gerechtigheid en geborgenheid, liefde. Ook in het nieuwe jaar verdienen zij royaal onze aandacht en onze warmte en inzet. Werken aan een wereld die anders kan, nee, anders moet! Ik wens u een zalig kerstfeest toe en Gods en elkaars zegen over het nieuwe jaar 2020.
Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor-deken RK Amstelland
Locatie: H. Augustinus