GEWOON EENVOUDIG LEVEN

Gewoon eenvoudig leven,
goed zijn, niet alles willen hebben,
niet jaloers zijn, niet zagen en klagen,
maar helpen, meedoen,
troosten, 'n zieke bezoeken, er bij zijn
als de ander je nodig heeft
je moe maken voor anderen,
en in fauteuil in slaap vallen,
samen eten en drinken...
en dit alles niet omdat het moet
of omdat het ernstig is,
maar omdat je er zin in hebt,
omdat je mens bent, medemens,
omdat je leeft.

Ken je het gevaar,
dat je in deze tijd bedreigt?
Je leeft in de eeuw van het ‘nuttige’
en ‘waar dient het voor’,
en ’welk nut heeft het’
en ‘wat brengt het op?’

Je berekent kostprijzen,
efficiency en de productie.
Je bent bezig. Je bent overbelast,
hebt geen tijd en je rekent.
Er moet tenslotte geld komen.
En je vergeet dat de schoonheid van het leven
te vinden is in momenten die je niet rekent,
dat je gewoon eenvoudig en tevreden bent.

Wij mensen leven steeds langer,
maar worden niet vrolijker.
Je begint te werken om te leven en tenslotte
werk je en vergeet te leven.
Je hebt er dan zo weinig van begrepen.

Je meent nog altijd dat het geluk bestaat uit:
veel hebben, weldoorvoed zijn en lang te leven.
Hoe kunnen wij in een tijd
van zoveel wetenschap zo dom zijn?
Laten we ons verdedigen.
Wij zijn geen machine,
gemaakt voor een bepaald doel.
Je bent méér dan je functie,
méér dan je beroep, je vak, je werk!

Je bent op de eerste plaats mens:
om te leven en te lachen,
om lief te hebben,
zomaar om een ‘goed mens’ te zijn.

Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor-deken RK Amstelland
Locatie: H. Augustinus

Boek 100 jaar zingen Pro Deo